آیا مسجد پارک قیطریه، مسجد ضرار نیست؟

جارستان: محمد مهاجری نوشت: ساختن مسجد، کار شایسته ای است. مومنان در تاریخ هزاروچندصدساله اسلام، در هر منطقه ای سکنی گزیده اند ، اقدام به بنای مسجد کرده اند.

مسجد در روزگاران قدیم نه فقط محل عبادت که مکانی برای رفع و رجوع نیازهای مردم، جایگاهی برای همدلی،و فضایی برای محبت ورزیدن به یکدیگر بوده است.

در عصر پیامبر (ص) مسجدی در مدینه ساخته شد که هدف از بنای آن، عبادت نبود؛ قرار نبود مشکل مسلمین در آن حل شود؛ بلکه قرار بود جایی برای تفرقه افکنی و نفاق باشد. رسول خدا برای تخریب آن مکان (که نام ضرار بر آن نهاده شد) ذره ای درنگ نکرد و وحی الهی نیز بر آن مهر تایید زد.

اکنون که احداث مسجد در پارک قیطریه نقل محافل است، تاریخ  مسجد ضرار تداعی بیشتری پیدا می‌کند. همه می دانند محل قیطریه تهران (و محله چیذر در مجاور آن) از محلات قدیمی و متدین نشین بوده است و تعداد قابل اعتنایی مسجد، حسینیه و تکیه دارد و با جمعیت فعلی منطقه، نیازی به احداث مسجد جدید نیست. اگر هم چنین نیازی احساس شود، مردم منطقه از تمکن کافی برای توسعه مساجد فعلی و یا ساخت مسجد جدید، برخوردارند و نیازمند دولت و شهرداری نیستند.

آنچه این روزها از تصمیم برای ساخت مسجد  در پارک قیطریه برداشت می‌شود، نوعی بازی سیاسی و لجاجت است. از نوع همان بازی‌ها و لجاجت‌هایی که منافقین به هنگام ساخت مسجد ضرار کردند.